عباس بن جعده جدلیعباس بن جَعْده جَدَلی از شهدای کربلا است. ۱ - تحقیق در نسب عباسنام وی را عيّاش، نیز گفته اند. نسبتش به جدیله، تیره‌اى از قحطانیه برمى گردد. این قبیله به نام مادرشان، جدیلة بنت سبیع بن عمرو الحمریه شناخته مى شوند. ۲ - فعای عباس در کوفهعباس، فردی دلاور، پاکدامن و دوستدار اهل بیت علیهم السلام [۵]
فرسان الهیجاء، ذبیح الله محلاتی، ج۱، ص۱۸۶.
[۶]
مبعوث الحسین علیه السلام، محمد على عابدين، ج۱، ص۲۳۸.
بود و در کوفه از مردم برای امام حسین علیه السلام بیعت می‌گرفت. هنگامی که هانی بن عروه به دستور عبیدالله دستگیر شد، حضرت مسلم علیه السلام برای حمله به قصر ابن زیاد چهار تن را به فرماندهی قبایل مختلف منصوب کرد که در این نبرد، عباس فرمانده اهل مدینه بود. [۱۰]
مقتل الحسین، خوارزمى ج۱، ص۲۹۷.
[۱۴]
تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۲۵.
[۱۵]
وسیلة الدارین، موسوی زنجانی، ج۱، ص۲۳۷.
[۱۶]
نفس المهموم، محدث قمی، ج۱، ص۹۶.
[۱۷]
قمقام زخّار، فرهاد ميرزا معتمد الدوله، ج۱، ص۳۰۱.
او می‌گوید: «با چهار هزار جنگجو، همراه مسلم حرکت کردیم ولی هنوز به قصر نرسیده بودیم که تعدادمان به سیصد نفر کاهش یافت.» از گفتار مورّخان پیشین مانند طبری و ابن اثیر هنگام ذکر حوادث سال ۶۶ ه. ق چنین برمی آید که عبّاس تا این زمان زنده و فرمانده گروهی از سپاهیان مختار بوده است. ولی سیره نویسان اخیر می گویند که پس از شهادت حضرت مسلم علیه السلام و هانی بن عروه، محمد اشعث کندی و به قولی محمد بن عباس کندی او را دستگیر کرده و تحویل ابن زیاد داد. سر عباس بن جعده، به امر عبیدالله از بدن جدا گردید و به فیض شهادت نایل گشت. [۲۲]
تنقیح المقال، عبدالله مامقانی، ج۲، ص۱۲۵.
[۲۳]
فرسان الهیجاء، ذبیح الله محلاتی، ج۱، ص۱۸۶.
[۲۴]
مدینة الحسین علیه السلام، سيد محمد حسين آل كليدار، ج۱، ص۴۲.
[۲۵]
ثارالله، حسين عند ليب، ج۱، ص۱۲۵.
[۲۶]
یاران پایدار، محمد هادی امینی، ج۱، ص۹۰.
[۲۷]
مبعوث الحسین علیه السلام، محمد على عابدين، ج۱، ص۲۳۷.
۳ - پانویس
۴ - منبعپژوهشی پیرامون شهدای کربلا، جمعی از نویسندگان، ج۱، ص۲۱۱- ۲۱۲. |